Пра мяне

Нарадзілася я ў Гомелі ў сям’і, у якой панавалі каханне і згода. Звычайная дзяўчынка, што пачувалася шчаслівай роўна з таго часу, як пачала ўспрымаць сябе часцінкай вялікага свету. Хадзіла ў дзіцячы садок і школу, наведвала розныя гурткі і студыі, а на канікулах ездзіла да бабулі ў вёску. Аптымізм і прадчуванне нечага вельмі добрага наперадзе я захавала дагэтуль.

Перш чым трапіць на тэлебачанне, паспела атрымаць працоўны вопыт педагога, які сёння мне вельмі дапамагае. Пяці гадам працы выхавацелем у дзіцячым садку і тром гадам у школе папярэднічала вучоба ў Гомельскім педагагічным вучылішчы і Гомельскім дзяржаўным універсітэце ім.Ф. Скарыны.

Семнадцаць год на тэлебачанні ў якасці дыктара, а потым рэдактара і вядучай дазволілі мне паўдзельнічаць у стварэнні шмат якіх абласных і рэспубліканскіх праектаў: “Дача+”, “Добрай раніцы, Беларусь!”, “Скарбніца Гомельшчыны”, “ Аўтограф”. А ў 2008-м годзе мой праект “Я ищу маму” стаў лаўрэатам нацыянальнай прэміі “Телевершина-2008” у намінацыі “Лучший региональный проект года”.

Сёння на першы план у маёй працы выйшлі праекты пра мову. І гэта добра, бо названая тэма не давала мне творчага спакою з часоў вучобы на філфаку ГДУ. Сёння ў эфіры, абласным і рэспубліканскім, пяцімінутка “Размаўляем па-беларуску” і аднайменная віктарына. А яшчэ новая і вельмі цікавая для мяне прапанова – “Дыяблог пра мову”.  Шмат хто кажа, што з гэтымі перадачамі лёгка вучыцца, пазнаваць і практыкаваць беларускае маўленне. Дзякую такім людзям за водгукі і слушныя парады… і прызнаюся: я і сама вучуся разам з тымі, для каго ствараецца наш тэлевізійны прадукт.

Час не дае спыняцца, ды і мне не хацелася б застоя ні ў жыцці, ні ў творчасці, ні ў працы. Заўсёды гатова да сустрэчы з цікавым.